Գարեգին Միսկարյան. «ՔՊ-ն նույնպես դիակին հինգ է պակաս․այնտեղ քաղաքական ուժ չկա, դա մարդկանց մի խմբակ է, որն ուզում է ժողովրդին մանիպուլացնելով վերընտրվել»
Հայաստանի ներքաղաքական կյանքում հիմա ընտրազանգվածի բաժանման գործընթաց է՝ մեծ և փոքր կուսակցությունների ուժերի և առաջարկների միջև։ Սա բարեփոխումների, բոլոր սխալների և նվաճումների վերանայման, ինչպես նաև քաղաքական դաշտի ձևավորման գործընթաց է։ Այս կարծիքին է քաղաքական-հասարակական գործիչ Գարեգին Միսկարյանը։
RegionsTV-ի հետ զրույցում նա, բնութագրելով Հայաստանի ներքաղաքական իրավիճակն, ասում է՝ նկատվում է քաղաքացիական ակտիվության աճ և փոփոխությունների ցանկություն։ Նշում է՝ մարդիկ ոչ միայն պարզապես քվեարկում են, այլև ակտիվորեն փնտրում են նոր ուժեր և առաջարկներ, որոնք կարող են երկիրը դուրս բերել ճգնաժամից։ Նրանք ցանկանում են խորհրդարանում տեսնել ոչ թե հին դեմքերի, այլ իրական բարեփոխումների և կյանքի բարելավման պատրաստ ներկայացուցիչների։
«Ես դրական եմ գնահատում քաղաքական իրավիճակը այն առումով, որ մարդիկ շատ ավելի պատասխանատու են դարձել իրենց ընտրություններում, քան 2018 թվականից առաջ և հետո։ Հիմա, մի կողմից, մարդիկ փնտրում են առողջ ուժեր, առաջարկներ, իսկ մյուս կողմից ավելի ու ավելի շատ մարդիկ են ներգրավվում առաջարկներ ձևավորելու գործընթացում։ Մարդիկ ավելի պատասխանատու են իրենց քաղաքացիական պարտքը կատարելու իմաստով ոչ թե որպես ընտրողներ, այլ որպես քաղաքական ոլորտը բարելավելու նախաձեռնողներ։ Գրեթե անհնար է պետությունը դուրս բերել ստեղծված իրավիճակից՝ առանց քաղաքական իրավիճակը բարելավելու։ Հայաստանում գործող քաղաքական համակարգը անարդյունավետ է, վարչապետը միանձնյա է կառավարում երկիրը»,-նշում է վերջերս հիմնադրված «Նժար» սահմանադրական շարժման անդամ Գարեգին Միսկարյանը։
Այս համատեքստում նա կարծում է, որ կարող է թվալ, թե Նիկոլ Փաշինյանն ավելի է ձգտում պաշտպանել Հայաստանի ինքնիշխանությունը, սակայն դա կապված չէ երկրի ապագայի վերաբերյալ նրա քաղաքական հայացքների հետ։ Ավելի շուտ Փաշինյանի համար իշխանությունը պահպանելու միակ ճանապարհը 2026 թվականի հունիսի 7-ին կայանալիք խորհրդարանական ընտրություններն են։
Միսկարյանի խոսքով՝ առաջիկա ընտրություններում իշխող «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունը արդյունավետորեն կօգտագործի խաղաղության համաձայանգիր կնքելու շուրջ քարոզչությունը՝ ձայներ ստանալու համար, սակայն խաղաղության պայմանագիրը կփրկի ոչ թե Հայաստանը, այլ՝ Փաշինյանին։ Շատերն արդեն հասկացել են նրա նպատակը՝ վերընտրվելը։ Սակայն այս խնդիրը հեշտ չէ ընդդիմության և Հայ եկեղեցու հետ բախման համատեքստում, և դրա արդյունքը, ի թիվս այլ բաների, կախված է ժողովրդի աջակցությունից»։
Միսկարյանի կարծիքով՝ նախորդ նախագահներն, ամեն դեպքում, եթե ոչ անձամբ, ապա նրանց կուսակցությունները կամ նրանց սատարող ուժերը կմասնակցեն ընտրություններին, «քանի որ այլ ելք չունեն, նրանք իրենց կյանքի տերերը չեն, կախված են արտաքին խաղացողներից, նրանք ունեն մեծ կապիտալ, և այդ կապիտալի անվտանգությունը կախված է նրանց ակտիվությունից հայկական քաղաքական դաշտում»։
Մեկնաբանելով Հայաստանի խորհրդարանի նախագահ Ալեն Սիմոնյանի հայտարարությունները, թե «ԱԺ-ում չկա ընդդիմություն, որը կարող է մտնել հաջորդ խորհրդարան, որ նրանք քաղաքական դիակներ են, սնանկացած և ասելիք չունեն, օրակարգ չունեն, Գարեգին Միսկարյանն առաջարկեց նայել սոցիոլոգիական վերջին հարցումները։ Դրանց համաձայն՝ իշխող «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության վարկանիշը կազմում է ընդամենը 17.3%, Սամվել Կարապետյանի ստեղծած «Մեր ձևով» կուսակցությանը՝ 13.4%, «Հայաստան» դաշինքի վարկանիշը՝ 6.4%, իսկ մյուս կուսակցությունները հավաքել են 3.8%-ից պակաս։ Ըստ Միսկարյանի՝ հարցվածների մեծ մասը այս ուժերի հետ ապագա չի կապում, սա ենթադրում է, որ ովքեր իշխանություն են, «դողում են» դրա վրա, ովքեր կորցրել են իշխանությունը, ուզում են այն վերադարձնել, մինչդեռ ժողովուրդն իր ապագան չի կապում նրանցից ոչ մեկի հետ։
«Ես համաձայն եմ Ալեն Սիմոնյանի հետ, բայց մեկ բացառությամբ. նրանց քաղաքական ուժը նույնպես դիակից հինգ է պակաս։ Այնտեղ քաղաքական ուժ չկա, դա մարդկանց մի խմբակ է, որն ուզում է մանիպուլյացիայի ենթարկել ժողովրդին ցանկացած միջոցով՝ վերընտրվելու և իշխանությունը ավելի երկար պահելու համար։ Այլևս գնալու տեղ չկա, բայց նրանց ախորժակը բոլորովին այլ է։ Նրանք անարդյունավետ կառավարություն են, նրանք ոչինչ չեն որոշում Հայաստանի ապագայի համար։ Գյումրիում տեղի ունեցած ՏԻՄ ընտրությունները ապացուցում են իմ թեզը՝ ՔՊ-ն պարտվեց ոչ թե ընդդիմությանը, այլ այն մարդկանց, ովքեր չեն սիրում և չեն վստահում այս կառավարությանը։ Նրանք ընտրեցին մի մարդու, որը կարող է թվալ ամենավատ ընտրությունը, բայց դա Նիկոլ Փաշինյանը կամ նրա կառավարությունը չէ, այսինքն՝ Գյումրին ցույց տվեց նրանց տեղը Հայաստանի քաղաքական ասպարեզում»,-նշում է Միսկարյանը։
Նրա կարծիքով՝ ի հայտ են եկել նոր ուժեր, որոնք հակադրվում են իշխողներին, կան բազմաթիվ փոքր շարժումներ, նախաձեռնություններ և ակտիվ մարդիկ, որոնք արդեն հայտարարել են ընտրություններին որևէ ձևաչափով մասնակցելու իրենց մտադրության մասին կամ դեռ չեն հայտարարել, բայց իրականում գոյություն ունեն․« Ամեն դեպքում, սոցիալական ցանցերում կան նման մարդիկ, չնայած նրանք հաճախ չեն ցուցադրվում հեռուստատեսությամբ, բայց նրանք շատ են։ Կան տարբեր հասարակական կազմակերպություններ, որոնց անդամները կարծում են, որ քաղաքական գործընթացներին անձնական մասնակցությունը անխուսափելի է, և պատրաստվում են միանալ տարբեր քաղաքական խմբերի։ Մինչև Նոր տարի այս ամբողջ գործընթացը վերջապես կձևավորվի մեկ իրական ուժի մեջ։ Այս դեպքում, ընտրություններից առնվազն 2-3 ամիս առաջ, ոչ մեկի համար գաղտնիք չի լինի, թե որ շարժումը կամ կոալիցիան կլինի հաջորդ իշխող ուժը»։
Նրա խոսքով՝ պետք է համախմբվել ընդհանուր գաղափարի՝ Հայաստանի վերածննդի գաղափարի շուրջ։ Նա հիշեցրեց, որ իրավապաշտպան Նինա Կարապետյանցի և գործարար Արտաշես Իկոնոմովի հետ միասին հիմնադրել ե «Նժար» շարժումը, որը որպես քաղաքական ուժ կմասնակցի 2026 թվականի խորհրդարանական ընտրություններին․« Եթե մեր առաջարկները լինեն քաղաքական դաշտում, մենք կկարողանանք մեր գաղափարները փոխանցել այն մարդկանց, ովքեր հոգ են տանում Հայաստանի ապագայի մասին։ Մեր շարժումն այժմ մի քանի խնդիրներ ունի՝ ինչպես կատարել ինստիտուցիոնալ փոփոխություններ, որպեսզի քաղաքական իշխանությունը չկենտրոնանա մեկ անձի կամ մեկ խմբի ձեռքում, այլ լինեն հակակշիռներ և զսպման հնարավորություններ»,-ասաց Միսկարյանը։
Զաբելա Ավագյան
